Wie da Voata de Woahrhalt raußa krähk von Arthur Hintz

„Voata! Voata! heeat bloß!“
„Bälk nich so! Was ös denn los?“
„Wie öch eeascht sai öm Waal
on varn Boom e Ast ma spaal,
doo off eenmool! öch kick off!
on was kömmt de Baark eroff?
Ach, was öch doo bloß vaschrock,
Wälw(1) on Wälw! meh as e Schock!“

„Junga! ai! das ös nich wooha!
Öch, öch sai van fuffzich Jooha,
hoa so veel nach nie jesaahne!
Wie sull das denn nu jeschahne!
Junge, host bai nich jelooge?
Ai, du sullst da das bloß wooge!“

„Na, öch hoa möch kunnt vazähle!
Man am Dutz watt keena fehle!
Nä, am Dutz fehlt keena nicht,
sach se daitelch öm Jebrich(2)!“

„Ap das anna Woahrhait ös?!
Wenn de laikst, denn kriest ma Röß(3)!
Soag! Wie woasch mötte Wälw?
Woare wörkelch Stöcka zwälw?“

„Na, öch weeß es nicht jenau,
wurt ma verre Ooge grau,
woaa och amäng bloß eena?
Öch, öch schmöß wie doll mött Steena!
Eena woasch gaingz jewöß!
Joo! Da hatt e staark Jeböß!
On was funkate de Ooge!
Eena woasch onjelooge!“

„Junga! ai! besönn da gutt!
Söst, es göppt was mött da Rutt!
Waa se meea man foatz hole
on es Laada deea vasohle!“

„Voatache, Voatache, bloß nich schlooge!
Hoa och wörkelch nich jelooge!“
„Na, wie woasch? Sachst denn eene?“
„Nä, jesahne – hoa öch – keene!
Man – wie woasch dach man doo?
Ruschele(4) ruschelt es eerowo!“

(1)Wölfe (2)Gebirge (3)Prügel (4)rascheln